Wyprawa na Warszawskie

Po raz pierwszy odważyłam się jechać sama ;P Tak na prawdę to nie lubię sama jeździć na rowerze. Nie ma z kim porozmawiać, pośmiać się i w ogóle. Natomiast w ten dzień napisałam do Ani czy pójdziemy gdzie tradycyjnie na małą przejażdżkę. Okazało się, że była u Michała i zaproponowała, żebym podjechała do nich a potem razem wrócimy do domu. Obawiałam się, że gdzieś się zagubię po drodze czy coś, ale stwierdziłam, że nawet samotne wyjście na rower jest lepsze niż siedzenie w domu.
Po 18 wyjechałam z domu w stronę Komornik, dalej do Lubonia, przez autostradę, park na Dębinie aż do drogi Dębińskiej. Tam już zaczęli się piesi, rolkarze i inni użytkownicy ruchu. Po tym stwierdziłam, że jazda po mieście nie jest dla mnie. Jeździ się strasznie.
 
Udało się dotrzeć na ul. Warszawską, gdzie Ania z Michałem już nam mnie czekali. Po krótkiej przerwie ruszyliśmy w podróż powrotną. Przy Factory w Luboniu Michał odłączył się od nas i pojechałyśmy z Anią do domu. Ze względu na późną porę już nie odprowadzałam Ani pod dom, tylko w Rosnowie każda skręciła w swoją stronę.